Teatr krótkometrażowy
Teatr krótkometrażowy narodził się z potrzeby twórczego działania w czasach izolacji. Kameralne realizacje, uwzględniające ograniczenia reżimu sanitarnego, pozwoliły zamknąć w formie teatralnych wideoklipów kilka fragmentów tekstów, które zostały napisane na nasz Konkurs Dramaturgiczny STREFY KONTAKTU. Tak powstał cykl Mówią kobiety, czyli sztuki pisane przez kobiety i o tematyce kobiecej. Chwilę później pojawiły się Truskawki, czyli dramat Mariusza Sieniewicza zrealizowany jako mini-serial w sześciu odcinkach. Okazało się, że forma, która została przygotowana „na wymiar” Facebooka zdobyła zainteresowanie i znalazła swoich odbiorców w mediach społecznościowych. Dlatego promując nasze dramaty konkursowe, będziemy w przyszłości z pewnością sięgać do tej formuły ich realizacji.
Nie przenosimy teatru do internetu. Nic nie zastąpi tego, co w teatrze najważniejsze – żywego kontaktu aktora i widza. Natomiast korzystając z internetowych narzędzi i współczesnych technik zapisu obrazu, możemy stworzyć swego rodzaju formę pośrednią, która trafi do wielu widzów i zarazem pozwoli ocalić smak teatru. Ten ostatni aspekt wydaje się nam w tej propozycji najważniejszy.
Teatr krótkometrażowy to propozycja łącząca teatr i film. Realizowany jest na scenie w teatrze, ale pozwalamy sobie na bardziej filmowy sposób narracji. Etiudy teatru krótkometrażowego stanowią same w sobie fabularną, znaczeniową i kompozycyjną całość, zarazem jednak odzwierciedlają temat i sens sztuki, której są fragmentem – w myśl łacińskiej sentencji: pars pro toto.