Wojciech Ziemilski - Dzieci
Reżyseria: Lena Frankiewicz, muzyka: Karol Nepelski, ruch sceniczny, efekty audiowizualne: Iza Chlewińska i Tomek Bergmann. Występują: Anna Błaut, Anna Kieca, Irena Rybicka, Krzysztof Boczkowski, Tomasz Orpiński, Jerzy Senator.
WTW | Scena na Strychu
Dzieci Wojciecha Ziemilskiego to podróż w głąb świadomości dziecka, ale także próba przyjrzenia się relacjom małego człowieka i jego rodziców, naszym związkom z naturą i procesowi ewolucji. Kluczowym zdaniem tego tekstu – twierdzi reżyserka, Lena Frankiewicz – są słowa: „Jestem kimś więcej, niż suma genów moich rodziców. Mam swój umysł, który chodzi własnymi ścieżkami. Najważniejsze odkrycie w moim życiu, to że dziedzictwo nie jest czymś, co dostaję, ale czymś, co biorę”. Reżyserka zastosowała się wiernie do podtytułu: „sztuka dla kilku aktorów i kilkorga dzieci, które jeszcze nie mówią”. Zaangażowała czworo dzieci, które wystąpiły w towarzystwie swoich rodziców.
fot. BTW Photographers Maziarz Rajter
WTW | Scena na Strychu
Dzieci Wojciecha Ziemilskiego to podróż w głąb świadomości dziecka, ale także próba przyjrzenia się relacjom małego człowieka i jego rodziców, naszym związkom z naturą i procesowi ewolucji. Kluczowym zdaniem tego tekstu – twierdzi reżyserka, Lena Frankiewicz – są słowa: „Jestem kimś więcej, niż suma genów moich rodziców. Mam swój umysł, który chodzi własnymi ścieżkami. Najważniejsze odkrycie w moim życiu, to że dziedzictwo nie jest czymś, co dostaję, ale czymś, co biorę”. Reżyserka zastosowała się wiernie do podtytułu: „sztuka dla kilku aktorów i kilkorga dzieci, które jeszcze nie mówią”. Zaangażowała czworo dzieci, które wystąpiły w towarzystwie swoich rodziców.
fot. BTW Photographers Maziarz Rajter